سخن شماره 8 علیرضا پناهیان

در ارتباط با جلسه ی دوم حقیقت عبودیت

 

 
 می دونی یکی متکبر باشه بقیه رو چجوری می پسنده . یکی بود همیشه رفقایی رو که انتخاب میکرد جزوه متواضعین بودن . گفتن : تو چه رفقای خوبی داری همه افتاده حالن. گفت : آره دیگه الحمد الله رفقامون همه خوبن، کم کم نزدیک بود بگه : مثل خودمون خوبن . گفتم اتفاقاً تو میدونی چرا این رفقا رو انتخاب میکنی همه متواضع چون تو خودت متکبری نمیتونی یه آدمی رو که شاخ و شونه میکشه  باهاش رفیق شیی فقط میتونی با متواضع ها می تونی رفیق شیی . گفتم اتفاقا خدا هم اخلاقش این جورییه . اخلاقت خیلی به خدا رفته؛ ولی خدا یه روزی روت رو کم میکنه چون هیچ کی نباید مثل اون باشه اون فقط خودش باید باشه ؛ خدا متکبره ، تو بنا بود بی افتادی ، نه اینکه با متکبرین بریم رفیق بشیم ، نه آدم های که غُد اند بتونیم تحملشون کنیم ؛ حالا این یه دستور اخلاقی زندگی اجتماعی از توش در بیاری خیلی مشکلات جامعه اسلامی حل میشه ها ولی تو رو خدا 
 
 
دریافت
حجم: 2.49 مگابایت