بسم،الله،الرحمن،الرحیم
۲۵۳
مقدمه
انسان موحد ایرانی در طی سنین بلوغ دچار تحولات در احساس و نگرش فکری میشود . طبق فطرت پاک و خدا جوی نیاز تقرب به درگاه باری تعالی را در خود می بیند اما آنچه که برای رشد و تعالی نیاز دارد را نمی تواند به طور جامع و کامل درک کند گاهی اوقات دستورات دینی را به طور ملال آوری بر خود واجب میداند که پس از مدتی خسته می شود و از دین می گریزد و یا به نحو دیگر چنان در حس و حال معنوی ، رفاقت با خدا غرق می شود که از احکام و سُنت های الهی غافل می ماند و پس از مدتی دچار امتحانات الهی شده و دلشکسته و ناامید از خدا روی بر میگرداند.
در این میان حقیر تفکرات طولانی داشته و آنچنان که با جمع دوستان تعامل فکری داشتیم این نتیجه حاصل شد که در ادامه خواهید خواند.
