سخن شماره 2 علیرضا پناهیان
در ارتباط با جلسه ی دوم حقیقت عبودیت
در ارتباط با جلسه ی دوم حقیقت عبودیت
آیه 63 سوره الفرقان
وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً (63)
و بندگان خداى رحمان کسانى اند که روى زمین به نرمى گام برمىدارند؛ و چون نادانان ایشان را طرف خطاب قرار دهند به ملایمت پاسخ مىدهند.
شما احتمال نمیدید که وقتی میفرماید * و عباد الرحمن الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً* یعنی اینکه اینا از سر اینکه عبد ان این نرمی رفتار بین مردم براشون پدید اومده؛ چون بندست و عبد اخلاقش یجورای میشه چون عبده ؛ یکیش همینه که مثلا با مردم مهرَبّونه