به نام خدا.
مطلب شماره 113
یه بنده خدایی این عکس رو گذاشته بود توی لنزور و خیلی باهاش می نازید طفلک .
متن تصویر اینه : "چرا باید بسوزی و بسازی ؟ مگر عمر رو چند بار به آدمی زاد میدهند ... ؟ " .
جوابی که من برای این عکس دادم : " می سوزی که بسازی . یعنی چی ؟ یعنی اینکه باید سختی بکشی تا روحت بزرگ بشه و ارزش پیدا کنی . تا بسازی . چی رو بسازی ؟ خونه ی خودت رو توی بهشت . و هر کس در دنیا نسوخت برای آخرتش محکومه که بسوزه در آخرت برای دنیاش.
و عمر یک شمارش معکوس نا معلومه برای ساختن تو . تا ساخته بشی برای آخرتت . و در آخرت فرصت میخوای که برگردی به دنیا تا بسوزی و بسازی ."
آخرش طرف خوشش نیومد حذفش کرد . :(
هر صبح که بیدار می شیم یعنی خدا ی عمر دوباره بهمون بخشیده .حالا به تعداد روزهای عمرمون حساب کنیم که خداوند چند بار بهمون عمر داده.دادن این عمرها یعنی اینکه تلاش کنیم تا ی "انسان" ساخته بشم. انسانیت بدون "تلاش، سختی و سوختن "ساخته نمی شه. سوختن برای انسانیت روح آدمی رو به شناخت خداوند نزدیک می کنه.و این همون چیزیه که شهریار می گه "به علی شناختم من به خدا قسم خدا را ...."اما متاسفانه اکثر آدما دنیا رو کردن محل "خوردن، خوابیدن و خوش گذرونی"بعدش هم می گن چرا باید بسوزی و بسازی ؟مگه عمر رو چند بار به آدمیزاد می دن. البته خوبه که گفته ادمیزاد و نگفته انسان.
این که گفتید حذفش کرده شاید دلیلش این بوده که آگاهش کردید.
.عذر خواهی می کنم که نظر دادم.