به نام خدا

مطلب 146

فواید گریه نوزاد

کلام امام جعفر صادق (ع)

کتاب توحید مفضل

در بخش شگفتی های آفرینش در بحث انسان در کتاب توحید مفضل که آموزه های حکمی و توحیدی حضرت امام جعفر صادق (ع) است در باره پدیده های مختلفی بحث شده و دلایل حکمی آنها بیان شده در اینجا به گریه ی کودکان پرداخته شده است .

متن این قسمت از کتاب در ادامه مطلب

صفحه ی 51 کتاب شگفتی های آفرینش(توحید مفضل) ترجمه ی میرزایی

برای بازدید از کتاب در سایت نورلیب عضو شده و به آدرس مقابل بروید : http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3649

[فواید گریه کودکان]

اى مفضّل! از منافع گریه کودکان نیز آگاه باش، بدان که در مغز کودکان رطوبتى است که اگر در آن بماند بیماریها و نارساییهاى سخت و ناگوار به او رساند؛ مانند نابینایى و جز آن. گریه آن رطوبت را از سر کودکان سرازیر و بیرون مى‌کند و بدین وسیله سلامتى تن و درستى دیدۀ ایشان را فراهم مى‌آورد. پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن مى‌شوند که کودک از گریه‌اش سود ببرد.

اینان همواره در سختى مى‌افتند و مى‌کوشند که او را ساکت کنند و با فراهم کردن خواسته‌هایش از گریه بازش دارند، ولى نمى‌دانند که گریه کردن به سود اوست و سرانجام نیکى پیدا مى‌کند.

بدین ترتیب چه بسا که در اشیا، منافعى نهفته باشد که معتقدان به اهمال و بى‌تدبیرى در کار عالم از آن غافل‌اند و اگر مى‌دانستند، هیچ گاه نمى‌گفتند که فلان چیز بى‌ثمر است؛ زیرا آنان از اسباب و علل آگاه نیستند. براستى هر چه را که منکران نمى‌دانند عارفان مى‌بینند. چه بسیار است چیزهایى که دانش اندک آفریدگان از آن کوتاه و خالق آفرینش با دانش بى‌پایانش از آن آگاه است.

قداستش عظیم و کلمه‌اش والاست.

 ۵٢ 

و اما آبى که از دهان کودکان سرازیر مى‌شود و خارج مى‌گردد، رطوبتى است که اگر در بدنهایشان بماند، آثار وخیمى برجاى مى‌گذارد. چنان که دانى گاه که رطوبت بدن چیره مى‌شود [و بر دیگر عناصر، غلبه مى‌کند]شخص، دچار کودنى، دیوانگى، کم عقلى، فلج و لقوه و جز آن مى‌گردد.

خداوند جلّ و علا تدبیر چنان نمود که این رطوبت در دوران کودکى از دهانشان بیرون رود و در بزرگى از سلامت تن برخوردار گردند. بدین ترتیب، پروردگار به خاطر نادانى آفریدگان بر آنان منت نهاد و تفضل نمود. اگر اینان از داده‌ها و نعمتهاى بى‌شمار او آگاه بودند، هیچ گاه در معصیتى و لغزش از فرمانش فرو نمى‌افتادند. پاک و منزه خدایى که چه بزرگ است نعمتهاى او بر مستحقان و دیگر آفریدگان! و چه والاتر است از آنچه باطل‌گرایان مى‌پندارند.