بسم الله الرحمن الرحیم

مطلب 186


اینفوگرافی ستون های ایمان و کفر

تصویر بالا اینفوگرافی مطلب است. با کلیک روی آن اندازه اصلی نمایش داده می شود.

امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: 

ایمان بر چهار پایه استوار است، صبر، یقین، عدل، و جهاد، صبر هم چهار شعبه دارد، اشتیاق، ترس، زهد، و مراقبت، هر کس مشتاق بهشت باشد از شهوت‏ها دست باز مى‏دارد و هر کس از آتش بترسد از محرمات دست مى‏کشید، و هر کس زهد پیشه کند مصیبت‏ها در نظرش کوچک مى‏گردند، و هر کس مراقب مرگ باشد به کارهاى نیک شتاب مى‏کند.

یقین هم چهار شعبه دارد، باهوش و بینا باشد، حقائق را دریابد، اهل موعظه و عبرت باشد، و از گذشته‏ها و سرنوشت آنها اطلاع حاصل کند، هر کس باهوش باشد حقائق را در مى‏یابد و هر کس حقائق را دریافت موارد عبرت را مى‏شناسد و هر کس عبرت را شناخت، حالات گذشته را در مى‏یابد و هر کس حالات گذشتگان را داشت مانند این است که با آنها زندگى مى‏کند.

عدل هم داراى چهار شعبه است، درک عمیق، فرو رفتن در علم، نظر روشن در احکام و حلم و بردبارى، هر کس درکش عمیق بود علوم را تفسیر و روشن مى‏کند و حقائق را در مى‏یابد، و هر کس حکم را شناخت گمراه نمى‏گردد، و هر کس بردبار بود در حکم خود افراط نمى‏کند، و در میان جامعه با اعتبار و خوشى زندگى خواهد کرد.

جهاد هم داراى چهار شعبه مى‏باشد، امر به معروف، نهى از منکر، و راستگوئى در میدان جنگ، و دورى کردن از بدکاران، هر کس امر به معروف کند پشت مؤمنان را محکم مى‏گرداند، و هر کس نهى از منکر نماید دماغ کافران را به‏

                        ایمان و کفر-ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار، ج‏1، ص: 377

خاک مى‏مالد، (1) و هر کس در میدان جنگ مقاومت کند وظیفه خود را انجام داده است، هر کس از فاسقان دورى کند و غضب او براى خدا باشد خداوند براى او غضب مى‏کند، اینها بودند پایه‏هاى ایمان و شعب آن.

کفر هم بر چهار اساس استوار مى‏باشد، فسق، غلو، شک و شبهه، و فسق هم داراى چهار شعبه مى‏باشد، جفا، کورى، غفلت، و سرکشى و عناد، هر کس اهل جفا باشد مؤمن را حقیر مى‏داند و با فقهاء دشمن مى‏شود و اصرار بر گناه و نقض عهد دارد، و هر کس کور باشد یاد خدا را نمى‏کند خلقش بد مى‏گردد و شیطان بر او مسلط مى‏شود.

هر کس غفلت پیشه کند با پشت بر زمین سقوط مى‏کند، گمراهى خودش را رستگارى مى‏داند و زشتیهایش را نیک مى‏پندارد، و فریب آرزوهاى خود را مى‏خورد، ولى بعد از اینکه کارها گذشت حسرت مى‏خورد و پرده‏هاى غفلت از دیدگانش برداشته مى‏گردد، و چیزهائى از خدا برایش روشن مى‏شود که هرگز تصور آن را نمى‏کرد.

هر کس از امر و فرمان خداوند سرباز زند و سرکشى نماید خداوند بر او قدرت دارد و او را منکوب مى‏کند، و با قهر و غلبه خود او را خوار مى‏گرداند، و با عظمت و جلال خود او را کوچک مى‏نماید، همان گونه که او نسبت به خداوند عناد ورزید و افراط کرد و از گذشت خداوند مغرور شد.

غلو هم چهار شعبه دارد، کنجکاوى، منازعه، چرکینى دل، دشمنى و مخالفت، هر کس در هر کارى کنجکاوى کند به حق نخواهد رسید و هر چه در کارها بیشتر غور کند زیادتر گرفتار مى‏گردد، او از هر فتنه‏اى که خود را خلاص مى‏کند در فتنه‏اى دیگر گرفتار مى‏شود، و در گودالى دیگر سقوط مى‏کند.

هر کس اهل منازعه و مخاصمه باشد و با همه سر جنگ داشته باشد، رشته ارتباطش با مردم قطع مى‏شود، و همواره باید با مردم در نزاع باشد، و هر کس دل چرکین و بدبین شد از کارهاى خوب بدش مى‏آید، و دنبال کارهاى بد مى‏رود، و در ضلالت گرفتار مى‏شود.

                        ایمان و کفر-ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار، ج‏1، ص: 378

 (1) هر کس اهل جدال باشد و سخن کسى را قبول نکند راه بر او مشکل مى‏شود و راه درست را نمى‏تواند پیدا کند، و در کارها به بن‏بست مى‏رسد، و نمى‏تواند از آن خارج گردد، سزاوار است که افراد غیر مؤمن را از خود دور کند و از آنها متابعت ننماید.

شک هم بر چهار قسم است، مراء و جدال، ترس و وحشت، تردید، و تسلیم شدن، در قرآن مجید فرموده: به کدام یک از نعمت‏هاى خداوند شما شک دارید، هر کس از آینده بترسد به عقب بر مى‏گردد، و هر کس در کارها تردید داشته باشد گذشتگان از او پیشى مى‏گیرند و آیندگان هم به او مى‏رسند و پاهاى شیاطین او را خورد خواهند کرد.

هر کس هم تسلیم حوادث دنیا شود و در فکر آخرت خود نباشد، در دنیا و آخرت هلاک خواهد شد، کسانى در دنیا و آخرت نجات پیدا مى‏کنند که اهل یقین و تصمیم باشند و در برابر حوادث و پیش آمدها مقاومت کنند و پایدارى نمایند.

شبهه هم بر چهار شعبه مى‏باشد، آرایش و زینت‏ها که آدمى را به شگفت آورند، و آمال و آرزو و در آوردن نفس، و کجى‏ها را درست پنداشتن، و آمیختن حق بر باطل دنبال ظاهر رفتن و گول خوردن به آرایش ظاهرى آدمى را از درک حقیقت دور مى‏کند.

کسى که نفس خود را گرفتار آرزوها کند در شهوت‏ها فرو مى‏رود، و کج اندیشى آدمى را از واقعیت دور مى‏سازد، آمیختن حق با باطل هم تاریکى‏هائى هستند که روى هم قرار گرفته‏اند، این‏ها بودند شعب کفر و پایه‏ هاى آن.